از طرح «ریحانه» تا «جینالقدس»
بعد از پیروزی اانقلاب، « بیحجابی» جای خودش رو به «بدحجابی» داد و هر چی بیشتر گذشت، دامنه بدحجابی فراگیرتر و به یکی از معضلات اجتماعی تبدیل شد.
موج اخیر ترویج فرهنگ حجاب از دو سال پیش با تصویب طرحی به اسم «راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» تو شورای عالی انقلاب فرهنگی شروع شد و بعد از طی یک مسیر دوساله، تابستون امسال با تأکید بر دوری از برخوردهای خشن در قالب طرح امنیت اجتماعی عملی شد.
البته راهکارهای اجرایی فرهنگ عفاف و حجاب به 26 سازمان ابلاغ شد از جمله حوزه علمیه.
به قول دکتر زیبایینژاد، مسؤول دفتر مطالعات زنان حوزه علمیه قم، حوزههای علمیه مسؤول تبیین معارف دینی و ارتباط با دستگاه حکومتی هستن و کار کردن روی مجموعه مقالات درباره نظام اسلامی و پوشش بانوان از جمله کارهاییه که تو حوزه در حال انجامه.
آقای زیبایینژاد اعتقاد داره علت عدم گسترش فرهنگ حجاب، توجه بیش از حد به مباحث قانونی و غفلت از زمینهسازیهای فرهنگی در گذشته است.
آقای زیبایینژاد میگه: معلوم نیست استفاده از الگوهای جدید لباس واقعا تو مسیر عفاف باشه؛ مثلا همین چادرهای جدید آستیندار تو شهری مثل قم که استفاده از چادر سنتی توش رایج بود، یه نوع گرایش به خودنمایی رو افزایش میده!
واقعا هم طرح «ریحانه» و ارائه مدل پوشش زن بر اساس ارزشهای دینی و ملی پاسخگوی نیاز کشور نبوده! ]جالب اینجاست که بدونید، ایران که پوشش زنانش اکثرا با چادره، اولین واردکننده پارچه چادر مشکیه و بر اساس گفته مشاور وزیر صنایع و معادن در امور بانوان و خانواده فقط سه کارخونه تولید پارچه چادر مشکی وجود داره و کمتر از یک پنجم نیاز داخلی رو تأمین میکنند[
ایران تنها کشور اسلامی نیست که تلاش میکنه به تولید مدهای قابل قبول اسلامی بپردازه. تو خیلی از کشورهای اسلامی روسریهای روشن ولباسهای رنگارنگ، کم کم جای نقاب و عباهای سیاه رنگ رو گرفته!
مثلا شرکت «الحناه» انواع پوششهای اسلامی رو تو سایتش عرضه کرده.
به تازگی دخترای مسلمون اروپا از پوششی استفاده میکنن که علاوه بر هماهنگی با مد روز لباس جهان، جوری طراحی شده که زنان میتونن با اون تو جوامع اروپایی با رعایت حجاب (البته نه حجاب ایدهال اسلامی) ظاهر بشن. این لباسها رو چندین شرکت بزرگ طراحی لباس تحت عنوان پروژهای به اسم MSLM تولید کردن.
شرکت بزرگ جین هم از این فرصت استفاده کرده و شلوارهای «جینالقدس» رو تولید کرده.
شرکتهای «المحجبات» پاکستان، سایت «شکر آنلاین» و« chichairoptions» هم از جمله سایتها و شرکتهایی اند که به تولید پوششهای مختلف مشغولند.
در پایان یک نکته میگم:
بانوان مؤمنه که فلسفه و ضرورت حکم متعالی حجاب رو درک کردند، حاضر نیستند هیچ پوششی رو با پوشش سنگین و موقر چادر مشکی عوض کنند.
از طرفی دختران و زنانی هم هستند که تعهدی نسبت به ارزشهای دینی ندارند و همین دستمال سر رو هم به خاطر اجبار قانون جمهوری اسلامی استفاده میکنند و متأسفانه از احساس خوش عفاف و حیا بیبهرهاند.
دسته سوم دختران و زنانیاند که به خاطر متهم نشدن به برچسب امّلی و بیکلاسی مایلند آزادتر تو جامعه ظاهر بشند از طرفی هم نمیخواند اعتقادات مذهبی خودشون رو زیر پا بگذارند. این دسته افراد مخاطبان کارشناسان تولید مدهای اسلامیاند.
بانوان ایرانی از خوشسلیقهترین زنان جهانند به خاطر همین عرضه یک مُد که هم با دستورات شرع جور دربیاد و با فرهنگ غنی ایرانی ملایمت داشته باشه از طرفی نظر بانوان دیرپسند رو جلب کنه کار مشکلی به نظر میاد و نیازمند یک عزم ملی است.
الهام گرفته از شماره دوم نشریه سپیده دانایی
نوشته شده توسط : یاسر
لیست کل یادداشت های این وبلاگ